Mohru book and story is written by H N Golibar in Gujarati . This story is getting good reader response on Matrubharti app and web since it is published free to read for all readers online. Mohru is also popular in રોમાંચક in Gujarati and it is receiving from online readers very fast. Signup now to get access to this story.
મહોરું - નવલકથા
H N Golibar
દ્વારા
ગુજરાતી રોમાંચક
દુબઈની સડક પર પોતાનો જીવ હથેળીમાં લઈને દોડીરહેલી કલગીએ ફરી એકવાર ભયભરી નજર પોતાની પીઠ પાછળ નાખી. તેની પાછળ ચાર ઊંચા-તગડા અરબી લીસવાળા હાથમાં રિવૉલ્વરો સાથે તેને પકડી પાડવા માટે દોડી આવી રહ્યા હતા. એ ચારેય જણાં તેનાથી વીસ-બાવીસ પગલાં દૂર હતાં અને અરબી ભાષામાં ‘‘તોરલને પકડી લો !’’ ‘‘જા જો તોરલ છટકી ન જાય.’’ જેવી બૂમો પાડતાં તેની વધુને વધુ નજીક આવી રહ્યા હતા.
કલગી પાછું આગળ જોતાં ડાબી બાજુની ગલીમાં વળી અને દોડવા માંડી. એ ગલી સાંકડી ને લાંબી હતી. તેના માટે દુબઈ શહેરની આ ગલી પણ બિલકુલ અજાણી જ હતી. ‘તોરલ! તું અમારા હાથમાંથી છટકી નહિ શકે ! તારી ભલાઈ એમાં જ છે કે, તું તારી જાતને અમારે હવાલે કરી દે !’ કલગીના કાને તેનો પીછો કરી રહેલા પોલીસવાળાનો તૂટેલી-ફૂટેલી અંગ્રેજીમાં અવાજ સંભળાયો અને તેણે ફરી પાછું વળીને જોયું તો હવે એ લોકો તેનાથી પંદર-સત્તર પગલાં દૂર હતાં. કલગી વધુ ઝડપે દોડી. તે ભારતીય હતી. પોતાના દેશ ભારતની ધરતી પરથી હમણાં છ દિવસ પહેલાં જ આ પરાયા દેશની જમીન પર આવી હતી. તે મુંબઈ શહેરની જમીન પર ભણી-ગણીને મોટી થઈ હતી અને ‘એક આશા પર જ આખી દુનિયા ટકેલી છે,’ એવું માનતી હતી અને એટલે જ તે હિંમત ટકાવી રાખીને, તે આ પોલીસવાળાના હાથમાંથી છટકી જવામાં સફળ થશે જ, એવી આશા સાથે દોડી રહી હતી.
H.N. Golibar ( પ્રકરણ : ૧ ) દુબઈની સડક પર પોતાનો જીવ હથેળીમાં લઈને દોડીરહેલી કલગીએ ફરી એકવાર ભયભરી નજર પોતાની પીઠ પાછળ નાખી. તેની પાછળ ચાર ઊંચા-તગડા અરબી લીસવાળા હાથમાં રિવૉલ્વરો સાથે તેને પકડી પાડવા માટે દોડી આવી ...વધુ વાંચોહતા. એ ચારેય જણાં તેનાથી વીસ-બાવીસ પગલાં દૂર હતાં અને અરબી ભાષામાં ‘‘તોરલને પકડી લો !’’ ‘‘જા જો તોરલ છટકી ન જાય.’’ જેવી બૂમો પાડતાં તેની વધુને વધુ નજીક આવી રહ્યા હતા. કલગી પાછું આગળ જોતાં ડાબી બાજુની ગલીમાં વળી અને દોડવા માંડી. એ ગલી સાંકડી ને લાંબી હતી. તેના માટે દુબઈ શહેરની આ ગલી પણ બિલકુલ અજાણી જ હતી.
( પ્રકરણ : ર ) કોઈપણ જાતના વાંક-ગુના વિના દુબઈની જેલની એક કોટડીમાં પહોંચી ગયેલી ભારતની નિર્દોષ યુવતી કલગીની હાલત કફોડી હતી. તે મનોમન ગભરાયેલી હતી, પણ બહારથી તેણે હિંમત જાળવી રાખી હતી અને હજુ સુધી રડી નહોતી. તેના ...વધુ વાંચોહંમેશાં કહેતા હતા કે, ‘ડરપોક અને નિષ્ફળ લોકો રડે છે, બહાદુર અને સફળ લોકો કદી આંસુ સારતા નથી,’ અને એટલે હજુ સુધી તેણે આંખના બાંધ જાળવી રાખ્યા હતા. તેના કાને પગલાંનો અવાજ પડયો ને તે વિચારોમાંથી બહાર આવી. તેણે જોયું તો તેને હૉસ્પિટલમાંથી ખેંચીને અહીં પટકી જનાર પેલી જ બે મહિલા પોલીસ આવી પહોંચી હતી. એમની સાથે પેલી હૉસ્પિટલની લેડી
(પ્રકરણ : ૩) કલગી તોરલ નહિ, પણ કલગી હોવાની હકીકતનું, હાથમાં પતંગિયાનું છુંદણું ધરાવતા ઈન્ડિયન એમ્બસીના ઑફિસર સિવાય બીજું કોઈ સાક્ષી નથી, એવી કલગીની વાત સાંભળીને લેડી ડૉકટર બુશરા બોલી ગઈ કે, ‘.....તો પછી તને બે વ્યક્તિઓની ખૂની તરીકે ...વધુ વાંચોપામતી કોણ બચાવી શકશે ?!’ એટલે કલગી ખળભળી ઊઠી હતી. ‘....એટલે...એટલે.’ પળ-બે પળની ચુપકીદી પછી અત્યારે કલગીએ ડૉકટર બુશરાને પૂછયું, ‘તમે....તમે કહેવા શું માગો છો ?’ ‘કંઈ નહિ !’ ડૉકટર બુશરાએ ગોળ સોનેરી ફ્રેમના ચશ્મામાંથી કલગી તરફ તાકી રહેતાં કહ્યું, ‘તો હવે તું મને એ કહે, તું પતંગિયાના છુંદણાવાળા ઑફિસરને તારા ટેમ્પરરી પાસપોર્ટનું કામ સોંપીને ત્યાંથી નીકળી એ પછી શું
( પ્રકરણ : ૪ ) પેલો ટૅકસીવાળો ઓમર તેનો પીછો કરતો આવી રહ્યો છે એ હકીકતથી બેખબર કલગી ટૅકસીમાં ઈન્ડિયન એમ્બસી તરફ આગળ વધી રહી હતી. અત્યારે સવારના દસ વાગ્યા હતા અને દુબઈ શહેરની આ સવાર તેને ખૂબ જ ...વધુ વાંચોલાગી રહી હતી. ઈન્ડિયન એમ્બસી આવી. કલગી ટૅકસીમાંથી ઊતરી. કલગીનો પીછો કરતાં આવેલા ટૅકસીવાળા ઓમરે તેનાથી થોડેક દૂર ટેકસી ઊભી રાખી દીધી અને મન સાથે કંઈક વાત કરતાં કલગી તરફ તાકી રહ્યો. કલગી ઈન્ડિયન એમ્બસીના મેઈન ડોરની અંદર દાખલ થઈ. કલગીએ ગઈકાલે જે કાઉન્ટર પર પોતાનો પાસપોર્ટ આપ્યો હતો ત્યાં પહોંચી. ગઈકાલે તેણે હાથમાં પતંગિયાનું છુંદણું ધરાવતા જે ઑફિસરને પાસપોર્ટ
( પ્રકરણ : પ ) કલગી ડઘાઈ ગઈ હતી. તેની સાથે આ બધું શું બની રહ્યું હતું ?! તે આ ભેદી અને ખૂની ચક્કરમાંથી બહાર નીકળવાને બદલે વધુ ને વધુ ફસાઈ રહી હતી ! તેને શું કરવું એની જ ...વધુ વાંચોસમજ પડતી નહોતી. ‘તે પોતે કલગી છે !’ એ હકીકત હાથમાં પતંગિયાનું છુંદણું ધરાવતો ઈન્ડિયન એમ્બસીનો એ ઑફિસર જાણતો હતો. પણ એ ઑફિસર મરી ગયો હતો, એને ડૉકટર બુશરાનો અવાજ પડયો. તે વિચારોમાંથી બહાર આવી. તેણે જોયું તો ડૉકટર બુશરા તેની સામે તાકી રહેતાં કહી રહી હતી : ‘ચાલ, વાતને આગળ વધાર. તું ગેલોપ ફાઇનેન્શિયલ- ના પેલા સુપર કૉમ્પ્યુટર પર